Efdâl - Çok Garip

Ne uzak ne yakın bu ilişki
Anlamıyorum ne bu çelişki
Bilmem hangi yöne bu doğrum
Bir ben kaldım bir kendim gibi
Bir ara sor bu halimi birgün
Kaldım Yaralı hemde hergün
Sen alıştın belki bensizliğe
Ben alışamadım, lanet olsun

Çok garip
Her gün yine
Çok tuhaf
Her gün yine
Mutluluk en dipte
Yoruldum bu şehirde

Bak
Karanlık üstümde
Hiç birşey olmadı gönlümce
Kırıldı düşlerim yerlerde
Bağırıyor sessizce.
Hiç göremediğim, bilemediğim.
Ben kime gideyim yara yüreğim.
Zaten herşey karma karışık
Bırakta bu acımı dindireyim.
Sana da uzak elim ve dolup taşıyor içim
Gitgide çöküyor en dibe kadar.
Boğuyor beni yine bu karanlık.
Yok yere bu kadar acıdı yüreğim